Rabu, 8 Jun 2011

18sx lorrr,,,,


kambar sekadar hiasan
Name aku Molly. Okey. Tu bukan nama sebenar. Tu name manja. Nama glamour lah kira. Nama sebenar aku Semeon. Mana datang Molly. Well. Tu kawan kawan aku yang kasi.

Masa aku sekolah rendah dulu. Aku ada lah sorang kawan ni. Nama dia Zainab. Dia ni suka sangat belagak baik. Asek asek nak nasihat kan aku itu ini. Rimas aku kadang kadang. And bila aku ajak die ponteng kelas mule lah die kate. ‘Jangan. Allah nampak.’

Arghhh. Tension. Alah. Allah nampak. Nanti kita taubat lah kan? Apa masalah nya. Poyo lah diatu. Bila aku ada pakwa pulak. Mula lah dia nak bebel kat aku. Kata aku kecik lagi lah apa lah. tak supportive langsung. Tapi kira okey lah. sebab aku kawan ngan dia. UPSR aku dapat 5A.

So aku masuk lah sekolah lain. Dia pun masuk sekolah lain. Mula mula sedih. Gila tak sedih. Dari darjah satu kawan kan. Tapi eleh. Dah lah suka kongkong aku. So lagi banyak happy lah dari sedih.

Lagi lagi bila kat sekolah menengah aku jumpe kawan kawan yang supportive. memang aku gembira gila dapat kenal ngan dorang. Dorang support aku seratus peratus. Tu lah baru namenya kawan sejati. Lagipun dorang siyes shit memahami aku gila gila babi lah. Tak payah aku ajak ponteng. Dorang yang ajak aku ponteng dulu. So korang nak cari kawan. Cari kawan yang macam ni. Baru betul. Yang suka komen korang tu, tu bukan kawan tu. Tu menggelabah je.

Kalau dulu, si minah kampung tu tak kasi aku ada pakwa neyh. Tau tak. Kawan kawan baru aku ni. Siap carikan aku pakwa lagi. Best tau dorang. Kan aku dah cakap dorang ni supportive. Aku tak tipu kan.

Pakwa aku ni gile babi punye caring. Nama dia Amir. Kalau keluar dating. Amir mesti peluk aku gila punye kuat. Kira protective lah. Amir ni penyayang jugak orang nya. Cium aku sana sini. Memang aku suka lah. so satu hari aku pun buktikan lah cinta aku kat dia.

Lama jugak lah kami "buat" tu. Dalam setahun lebih kitorang bersama. Kalau dah asyik hari hari nak sedap je. Paham paham sendiri lah apa yang jadi kan? Tak paham lagi?

Apa jadi kemudian? Herm aku mengandung. Waktu tu aku baru nak ambil PMR. Aku menangis cerita kat kawan aku. Tapi kan aku dah cakap. Kawan aku supportive. So dorang bawak aku gi klinik gi gugurkan. Sakit memang sakit. Tapi sayang punya pasal kan. Ape salahnya. Bak pepatah. Segala galanya untuk mu.

Time tu aku masih dapat cover lagi. Tapi buat kali keduanya aku mengandung lagi. Choi! tu Amir lah. Tak nak pakai kondom. Die tak suke. So seperti biasa aku gugurkan lah lagi. Time ni aku nak ambil PMR. Time ni hubungan aku ngan mak bapak aku memang dah ke longkang. Satu je sebab. Diorang kata aku ni dah lain. Dah berubah. Kawan dengan orang yang tak betul. Aku mestilah backup kawan kawan aku kan. Aku ni setia kawan tau.

Aku tak suke lah dorang tu. Dorang tak paham aku tau. Tak macam kawan kawan baru aku. Well. Sekolah dapat tau aku gugurkan anak. So aku kene buang. Bapak aku punye mengamuk. Die halau aku keluar rumah. Mak aku menangis nangis teresak esak. Kata dia. Macam macam dia dah bagi kat aku. Tapi aku balas macam ni kat diorang. Weyh. Ada ke aku mintak apa apa? Tak da kan. So. Dah kena halau. Aku blah lah.

Ape? Sedih? Sorry lah. tak main lah sedih sedih ni. Aku lagi gembira kot kluar dari rumah tu. Dah lari rumah. Aku tak tau lah nak gi mana. Tapi selagi aku dah keluar dari rumah tu memang aku happy lah. Amir ntah mane ntah menghilang. Sejak aku mengandung hari tu. Hilang ntah ke mana. Dia dah tak datang jumpa aku. Aku try contact die pun dah tak dapat.

Biar lah. menda dah lepas. Kan. Masa aku tengah jalan jalan. Ada lah satu geng mamat neyh. Dorang ajak aku tinggal sementara kat umah dorang. aku okeyh je lah. Eh. Siyes bhaii. Dorang ni murah sangat hati. Tak payah bayar sewa. Makan minum dorang tanggung. Aku dok umah tu free je.

Malam malam. Aku layankan lah dorang. Satu satu kuar masuk bilik aku. Aku tak kisah. Alah. Benda sedap kan. Memang aku suke lah. Sangat sangat suka. Aku dok umah diorang ni dalam due bulan jugak lah. Tapi langit tak sentiasa cerah. Lepas ja dua bulan dorang cakap dorang kena pindah. Tapi tak leh nak bawak aku. So dorang hanta lah aku kat bustop dekat dengan rumah sewa tu. Sekali lagi aku tak tau nak gi mana.

Tapi tak lama lepas tu. Ade lelaki ambek aku. Nama die Rizal. Rizal kate die dah lame suke kat aku. Kalau tak silap aku. Aku pnah nampak dia ni masa aku lepak ngan Amir dulu. Well. Aku apalagi. Rezeki jangan di tolakkan?

Rizal ni lain dari semua lelaki aku pnah kenal. Dia sayang aku. Macam macam dia beli untuk aku. Even kalau aku mengandung pun. Die lah yang bawak and bayar suma pembiayaan untuk gugur anak tu. Best kan die? Dah lah caring, penyayang, and murah hati. Aku sayang gila lah kat die.

Tapi sayang sayang aku kat dia pun. Belakang die aku kenal sorang laki ni. Nama dia Husin. Dia ni hensem. Lagi pun dia ni memang “pandai” tau. Tu yang aku suke dia. Ngan dia sangat sangat “best”. Jadi tak salahkan. Alah. Bukan Rizal tau pun. Diam diam sudah. Ape? Kesian Rizal? Aku pun same. Tapi Rizal tak se'best' Husin. Ape aku nak buat. Pilihan bukan ditangan aku.

So aku ber'sama' dengan Rizal and Husin dalam lebih kurang 2 tahun jugak lah. Hebat kan aku. Tak kantoi sekali pun bhaii.

Satu hari aku rasa cam gile babi tak sehat. So aku gi lah hospital. Doctor cek sume sume. Ouh. Rupenya aku ada HIV lah. Haiyo. Apa nak buat. Aku baru umur 21. Tak lame lagi nak mati dah. nak insaf? Eh nanti lah dulu. Awal lagi ni. Baik aku enjoy hidup dulu. Esok nak mati baru lah aku insaf kan. Aku solat tak benti.

Lagipun dah aku ade HIV ni. Apa gune aku simpan sorang sorang. Baik aku bagi sekali kat Rizal dengan Husin tadi tu. Baru lah sehidup semati kan. Tapi dorang tak tau lah yang aku ada HIV. Alah. Selagi dorang rasa “sedap” dorang takkan tanye papelah.

So nasihat aku kat semua orang. Wat apa nak insaf awal awal. Esok nak mati kite insaf lah. Alah. Kalau tak sempat insaf pun okeyh ape. Leh kita jalan jalan kat api neraka dulu baru masuk syurga. Alah. Sume orang islam mesti masuk syurga kan akhirnya. Lagipun nanti dalam kubur tak lah terang sangat sampai silau mata. And leh lah maen wrestling ngan Munkar Nangkir kan??
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
cerita ni tiada kaitan @ sidiran buat yang hidup atau yang telah selamat jadi arwah
yang baik jadikan panduan yang buruk jadikan teladan

1 ulasan: